Het is bekend dat het totale testosteron bij mannen tussen 50 en 55 jaar met de leeftijd afneemt. met 0,8-1,6%/jaar, terwijl het vrije testosteron begint te dalen van 30-35 jaar met een snelheid van 2-3% per jaar. Op de leeftijd van 70 kan het testosteronniveau van een man met maar liefst 50 procent dalen. Het probleem van de afname van testosteron is een van de meest urgente in de geneeskunde. Tegenwoordig weten we dat mannen met het ouder worden in de andropauze terechtkomen, vergelijkbaar met de vrouwelijke menopauze.
De redenen voor deze achteruitgang zijn het slecht functioneren van de hypothalamus-hypofyse-testikels-as (HPTA), evenals een toename van de concentratie van geslachtshormoonbindend globuline.
Eerder werd aangenomen dat de rol van testosteron alleen belangrijk is voor secundaire geslachtskenmerken, het libido en bij de productie van sperma, maar nu is bewezen dat dit hormoon bijna alle vitale systemen van het lichaam beïnvloedt. Testosteron werkt op het urogenitale systeem, de hersenen, spieren, botten, vetweefsel en huidcellen. Onlangs is ontdekt dat lage testosteronniveaus het risico op diabetes verhogen. Bovendien is testosteron verantwoordelijk voor de bloedtoevoer naar weefsels, omdat een laag testosterongehalte kan leiden tot een verminderde bloedstroom.
Klinische tekenen van andropauze
Een tekort aan testosteron leidt tot verstoringen in vrijwel alle systemen en weefsels. “Het geheugen is aangetast, de concentratie van de aandacht neemt af, de mentale alertheid gaat verloren. De ogen van de patiënt lijken te vervagen, het hoofd en de schouders worden verlaagd, de spieren worden trager, de buik wordt groter, de borstkas wordt meer die van een vrouw. Door het lage testosteronniveau worden de botten kwetsbaar en wordt de huid dunner.
De belangrijkste tekenen en symptomen van andropauze zijn:
- Urogenitale aandoeningen:
- verminderde zin in seks en erectiestoornissen
- verminderde vruchtbaarheid
- frequent urineren
- Bloedvataandoeningen:
- plotselinge hyperemie van het gezicht, de nek en het bovenlichaam
- opvliegers
- schommelingen in de bloeddruk
- pijn in het hart
- duizeligheid
- kortademig voelen
- Psychische aandoening:
- verhoogde prikkelbaarheid
- snelle vermoeidheid
- verzwakking van geheugen en aandacht
- slapeloosheid
- depressieve omstandigheden
- afname van de algemene gezondheid en prestaties
- Somatische aandoeningen:
- afname van spiermassa en kracht
- breekbaarheid van botten
- gynaecomastie
- zwaarlijvigheid
- kaalheid
- dunner worden van de huid
- afname van het niveau van totaal en biologisch beschikbaar testosteron
- verhoogde niveaus van estradiol en geslachtshormoonbindend globuline
- Bloedarmoede
- verhoogd cholesterol
Leeftijd van andropauze
De kans op het optreden van de andropauze neemt toe met de leeftijd.
Tijdperk van de Andropauze
- 40-49 jaar 2-5%
- 50-59 jaar 6-40%
- 60-69 jaar 20-45%
- 70-79 jaar 34-70%
- meer dan 80 jaar 90%
Bijwerkingen van anabole steroïden op oudere leeftijd
Tumoren
Voor oudere atleten is het risico op hypertensie, vasculaire atherosclerose, myocardiale ischemie en kwaadaardige tumoren (prostaat, borstklieren, darmen, enz.) veel hoger en neemt toe met de leeftijd. Omdat anabole steroïden de snelheid van de celdeling verhogen, werd eerder aangenomen dat deze medicijnen de frequentie van mutaties kunnen verhogen. Als in de jeugd het aantal mutante cellen lager is en het immuunsysteem actiever is, kan het lichaam met dit probleem omgaan. Maar na 40 jaar verzwakt het immuunsysteem, het aantal gemuteerde cellen begint snel te groeien – als gevolg daarvan kunnen tumoren verschijnen. Moderne experimentele gegevens ontkennen echter het carcinogene effect van steroïden, met uitzondering van de prostaat en de lever (in het geval van het gebruik van hepatotoxische 17-gealkyleerde geneesmiddelen).
Zwelling en hypertrofie van de prostaat
Het gebruik van 5-alfa-reductaseremmers is zeer effectief bij goedaardige prostaathyperplasie (BPH). In dit opzicht is er een hypothese opgesteld over het mogelijke negatieve effect van exogene androgenen op de prostaatklier. Tegelijkertijd werd opgemerkt dat deze ziekten meestal op oudere leeftijd voorkomen, dat wil zeggen ondanks de afname van de androgenenniveaus.
Talrijke moleculaire onderzoeken hebben aangetoond dat de belangrijkste pathogenetische factor bij de ontwikkeling van BPH een intracellulaire toename van de 5-alfa-reductase-activiteit is, wat leidt tot een toename van het niveau van 5-alfa-dihydrotestosteron in de prostaatcellen, en niet tot een verhoogd plasmatestosteron. niveau.
BPH wordt dus niet beschouwd als een contra-indicatie voor androgeensubstitutietherapie. Veel onderzoeken hebben geen verband gevonden tussen de plasmatestosteronniveaus en de incidentie van prostaatkanker.
In geval van prostaathypertrofie wordt testosteron gebruikt in combinatie met 5-alfa-reductaseremmers (Finasteride) als hormoonsubstitutietherapie. Dit vermindert enigszins de effectiviteit van de cyclus, maar vermindert aanzienlijk de ontwikkeling van androgene bijwerkingen, ook op de prostaat. Daarnaast wordt aanbevolen om 2 keer per jaar een preventief onderzoek uit te voeren, evenals laboratoriummetingen van prostaatspecifiek antigeen.
Alopecia (kaalheid)
Haaruitval op de hoofdhuid wordt ook in verband gebracht met een toename van DHT, dus combinatietherapie met Finasteride of Dutasteride kan haaruitval effectief voorkomen.
Onderdrukking van de secretie van testosteron
Zoals u weet is het met het gebruik van androgenen mogelijk om de endocriene functie van de teelballen en de spermatogenese te onderdrukken via het mechanisme van negatieve feedback. Dit effect wordt vooral opgemerkt bij langdurig gebruik van anabole steroïden in hoge doseringen.
Tegelijkertijd ging de inname van 240 mg testosteronundecanoaat (ANDRIOL) gedurende 6 maanden niet gepaard met een afname van het aanvankelijke normale niveau van spermatogenese. Andere onderzoeken hebben ook geen significante onderdrukking van de normale gonadotropinespiegels of het endogeen testosteron met dit medicijn aangetoond, wat waarschijnlijk te wijten is aan de korte halfwaardetijd van testosteronundecanoaat.
Een adequate postcyclustherapie kan deze complicatie dus elimineren als de andropauze nog niet heeft plaatsgevonden. Na het begin van de andropauze wordt continue hormonale therapie aanbevolen.
Testiculaire atrofie
Door de onderdrukking van de afscheiding van gonadotropines door het feedbackmechanisme, kunnen bij langdurig gebruik van anabole steroïden atrofie en desensibilisatie van de testikels ontstaan. Met andere woorden, na stopzetting van exogeen testosteron herstellen de teelballen niet het vermogen om hun eigen testosteron uit te scheiden. Daarom moeten lange cycli gepaard gaan met gonadotrofine.
Erythremie
Testosterontherapie leidt vaak tot een verhoging van de hematocriet boven fysiologische waarden als gevolg van de constante stimulatie van erytropoëse (geassocieerd met verhoogde productie van erytropoëtine onder invloed van androgenen). De meeste auteurs raden aan de dosis steroïden te verlagen wanneer de hematocrietwaarden boven de 51% komen en het medicijn te staken wanneer de waarden boven de 54% komen.
Atherosclerose
Een controversieel onderwerp is het effect van exogene androgenen op de bloedlipideniveaus. Traditioneel wordt aangenomen dat het verhoogde risico op atherosclerose en coronaire hartziekten bij mannen vergeleken met vrouwen in de vruchtbare leeftijd geassocieerd is met een negatief effect van androgenen op het lipidenprofiel. Verschillende onderzoeken hebben echter aangetoond dat de toediening van testosteron leidt tot een verlaging van de atherogene VLDL- en LDL-waarden, terwijl de anti-atherogene HDL-waarden relatief onveranderd blijven.
TRT voor ouderen
De belangrijkste geneesmiddelen voor androgeensubstitutietherapie bij mannen zijn testosteronesters. Er zijn orale, injecteerbare en transdermale geneesmiddelen. Momenteel wordt C17-gealkyleerd testosteron (methyltestosteron), dat bij orale inname een giftig en carcinogeen effect op de lever heeft, vrijwel niet meer gebruikt. Groeihormoon wint aan populariteit, dat in staat is de huid te verjongen en gewrichten en ligamenten te versterken.
Testosteron Enanthate en Testosteron Cypionate zijn het meest voorkomende testosteron in de Verenigde Staten. Een adequaat doseringsregime is dus intramusculaire toediening van het geneesmiddel in een dosis van 1 ml eenmaal per 3 weken. Vaak wordt binnen 3 maanden een vervangende dosis voorgeschreven, gevolgd door annulering gedurende maximaal 3 maanden.
Nieuwe medicijnen
Wetenschappers zijn voortdurend op zoek naar meer perfecte medicijnen. Nu bijvoorbeeld het injecteerbare medicijn Nebido verscheen, die vier keer per jaar moet worden geïnjecteerd. Het medicijn zorgt voor een stabiele concentratie testosteron gedurende drie maanden: door geleidelijke vrijgave uit het “oliedepot”.
Testogels en testosteronpleisters winnen over de hele wereld aan populariteit, omdat ze eenmaal per dag op de huid moeten worden aangebracht.
Relatief recentelijk is er een nieuwe vorm van testosterontoediening ontstaan: tabletten onder de tong, of plaatjes die aan het tandvlees worden bevestigd. Deze methoden ondergaan klinische proeven.