Oxandrolon (Anavar, Oxandrolon, Oxaver)

Beschrijving

Anavar [Oxandrolon] (Oxandrolon) CS Balkan Pharmaceuticals (Moldavië)

Anavar (Oxandrolon) Centrino Laboratories (Thailand)

Anavar [Oxaver] (Oxandrolone) SC VERMODJE SRL (Moldavië)

Oxandrolon (Anavar, Oxanol, enz.) Wordt, in tegenstelling tot de meeste orale verbindingen, gecategoriseerd als een Klasse I anabole steroïde, het meest efficiënt gestapeld met Klasse II-verbindingen zoals Dianabol of Anadrol.

Het voegt weinig of niets toe aan het gebruik van hoge doses anabole steroïden van klasse I, zoals trenbolon, of aan hooggedoseerd testosteron, dat geclassificeerd is als een gemengde activiteit. Het kan een hulpmiddel zijn, zij het een dure, om het gebruik van testosteron te matigen.

Oxandrolon wordt vaak een zwakke steroïde genoemd. Een deel van de reden hiervoor is dat het gebruik van een klasse I-steroïde alleen nooit maximaal effectief is. De andere oorzaak is dat bodybuilders en auteurs in het veld soms ongelukkige en onredelijke vergelijkingen maken bij het beoordelen van anabole steroïden. Als bijvoorbeeld 8 tabletten per dag weinig doen, wordt een medicijn als nutteloos of zwak beschouwd. En traditioneel was oxandrolon verkrijgbaar in Anavar-tabletten van 2,5 mg, wat bij dergelijk gebruik slechts 20 mg per dag bewijst, wat neerkomt op slechts 140 mg / week. Ter vergelijking: testosteron geeft bij die dosis ook weinig resultaat. Inderdaad, weinig anabole steroïden geven dramatische resultaten bij die dosis, maar ze worden daarom niet zwak genoemd. De juiste conclusie is dat dergelijke Anavar-tabletten individueel zwak waren, maar niet dat het medicijn kracht mist.

Aangezien oxandrolontabletten met hogere doses beschikbaar zijn gekomen, is de reputatie van oxandrolon verbeterd. Het is echter nog steeds geen bijzonder kosteneffectieve klasse I-steroïde, en als het alleen wordt gebruikt, kan het de prestaties van een goede stapel niet evenaren.

Farmacologisch is gevonden dat oxandrolon zwak bindt aan de androgeenreceptor. Dit lijkt in strijd met het Klasse I / Klasse II-systeem, maar het is wat er is gevonden. Misschien is het zo dat wat er in het lichaam gebeurt niet hetzelfde is als bij in vitro onderzoek, of misschien doet zich een ander interessant fenomeen voor.

Vanuit praktisch oogpunt vereist het stapelgedrag van oxandrolon echter dat het wordt geclassificeerd als een Klasse I-steroïde: het combineert synergetisch met die gecategoriseerd als Klasse II, maar alleen additief met Klasse I-verbindingen. Praktisch gezien is het een tamelijk krachtig medicijn - dat wil zeggen, het heeft een goede effectiviteit per milligram. Gestapeld met een Klasse II-steroïde, is oxandrolon behoorlijk effectief bij slechts 75 mg / dag, of zelfs 50.

Oxandrolon aromatiseert niet en zet niet om in DHT, en heeft een halfwaardetijd van 8 uur. Een matige dosis die 's ochtends wordt ingenomen, wordt dus' s nachts grotendeels uit het systeem gehaald, maar levert overdag en 's avonds een redelijke hoeveelheid androgeen.

Een studie wees uit dat oxandrolon superieur is aan testosteron en aan nandrolon voor het verminderen van buikvet bij mannen, of in ieder geval bij zwaarlijvige oudere mannen bij de specifieke lage bestudeerde doses, die niet noodzakelijk even krachtig waren. Hieruit hebben sommigen brede generalisaties gemaakt voor bodybuilding. Dit hoeft echter niet noodzakelijk over te gaan naar cycli van anabole steroïden bij doses die gewoonlijk worden gebruikt bij bodybuilding. In het geval van de betreffende studie verwacht ik dat het verschil in uitkomsten dosisafhankelijk was.

In de praktijk kan men bij normaal gebruikte totale androgeendoses net zo effectief snijden zonder oxandrolon als met, gezien een van de verschillende mogelijke substituties voor oxandrolon. Dit wil niet zeggen dat dit medicijn niet effectief is, maar eerder dat andere androgenen, waaronder testosteron, ook effectief zijn bij hoge doses voor verlies van buikvet.

In het geval van een lage dosis, denk ik echter dat het een juiste conclusie is dat voor de meeste, lage doses oxandrolon gebruik effectiever is om te snijden dan gelijke doses van de meeste andere anabole steroïden. Dit kan geheel of gedeeltelijk het gevolg zijn van een additief effect met natuurlijk testosteron: een dergelijk oxandrolongebruik mag de productie ervan niet onderdrukken, de gebruiker kan zowel genieten van het volledige effect van zijn natuurlijke testosteron als van het effect van oxandrolon. Daarentegen resulteert het gebruik van lage doses testosteron of nandrolon in een aanzienlijke onderdrukking van natuurlijk testosteron, en dus is er minder totaal effect.

Oxandrolon is, net als andere 17-gealkyleerde steroïden, hepatotoxisch. Vroeger werd gedacht dat dit niet zo is, maar zowel klinische als praktische ervaring met Oxandrin heeft aangetoond dat levertoxiciteit inderdaad een probleem kan zijn bij langdurig gebruik. Ik geloof dat het gebruikelijke principe om 17-gealkyleerd gebruik tot 6 weken per keer te beperken, moet worden toegepast wanneer oxandrolon wordt gebruikt, net als bij elk gealkyleerd oraal.

Trenbolon of Primobolan zijn geschikte vervangers voor oxandrolon, zonder problemen met de levertoxiciteit. Als vervanging deelt Primobolan de eigenschap dat het weinig onderdrukkend is, terwijl trenbolon dat niet doet.

Een interessante toepassing van het medicijn dat voordeel haalt uit zijn orale toediening, is het gebruik als een overbruggingsmiddel voor de ochtend tussen cycli, wat naar mijn mening - indien gedaan - alleen zou moeten worden gedaan nadat de normale testosteronproductie uit de laatste cyclus volledig hersteld is. Bij deze toepassing is doorgaans ten minste 20 mg acceptabel. Idealiter worden testosteronniveaus gemeten om dergelijke overbrugging te volgen. Een factor die dergelijke overbrugging beperkt, is het probleem van de levertoxiciteit.

Met betrekking tot het gebruik door vrouwen, hoewel algemeen wordt aangenomen dat oxandrolon minimaal viriliserend is voor vrouwen, is virilisatie in feite niet ongebruikelijk bij 20 mg / dag en kan het optreden bij aanzienlijk lagere doses dan dat. Zelfs 5 mg / dag is niet voor iedereen vrij van bijwerkingen.

Tijdens een cyclus wordt oxandrolon niet bijzonder aanbevolen, omdat er meer kostenefficiënte keuzes zijn die dezelfde doelen volledig zullen bereiken en niet bijdragen aan levertoxiciteit.

De twee beste toepassingen voor oxandrolon zijn in optionele overbruggingsperioden tussen cycli, indien deze worden gebruikt, waarbij men erop moet letten een buitensporige duur van continu 17-gealkyleerd gebruik te vermijden; en, als er geen kortwerkende injectables beschikbaar zijn, om cycli aan te vullen als de niveaus dalen tussen het tijdstip van de laatste injectie en het begin van de therapie na de cyclus, zodat die tijdsperiode effectief kan blijven voor winst.